ریواس؛ سبزی میوه نما !

ریواس، یک گیاه منحصر به فرد شناخته شده به سبب ساقه ترش آن است. در اروپا و شمال آمریکا اغلب در میان میوه ها دسته بندی میشود. با این حال در آسیا ریشه آن به طور رایج به عنوان یک گیاه دارویی استفاده میشود. این مبحث جزئیاتی از موارد استفاده و خواص بالقوه ریواس را بیان میکند:

ریواس چیست؟

ریواس جز سبزیجات است و به سبب مزه ترش و ساقه ضخیم آن شناخته شده است که معمولا با شکر پخته میشود. ساقه ها رنگ قرمز تا صورتی و حتی سبز کم رنگ داشته و به محکمی ساقه کرفس است. با توجه به اینکه رشد ریواس نیاز به زمستان های سرد دارد، آن را در مناطق کوهستانی و معتدل در سراسر جهان، به ویژه در شمال شرقی آسیا میتوان یافت. همچنین یک گیاه باغی مشترک در شمال امریکا و شمال اروپا است.

طریقه مصرف:

ریواس یک سبزی غیرمعمول در گروه سبزیجات است زیرا دارای طعم ترش و تا حدید شیرین است. به نحوی که افرادی که ساقه دست نخورده آن را ندیده باشند ، آن را به عنوان میوه میپذیرند. ریواس به طور رسمی توسط دپارتمان کشاورزی آمریکا ( USDA ) در گروه میوه ها طبقه بندی شده است. به دلیل مزه ترش شدید آن، کمتر به صورت خام مصرف میشود. اغلب به صورت پخته و شیرین شده با شکر و یا جز جانبی غذاها استفاده میشود. بعد از قرن هجدهم که شکر ارزان شد، ریواس به یک ماده غذایی محبوب تبدیل شد. قبل از آن به عنوان یک داروی گیاهی استفاده میشد. تنها ساقه آن خوراکی است و در سوپ های شیرین، مرباها، سس ها،‌ کیک ها،‌تارت ها، کرامبل ها و کوکتل ها استفاده میشود.

مواد مغذی موجود در ریواس:

ریواس به طور ویژه ای غنی از مواد غذایی ضروری نیست و کالری کمی دارد اگرچه منبع بسیارخوبی برای ویتامین K میباشد و 26 تا 37 درصد از نیاز روزانه به این ویتامین با مصرف 100 گرم آن تامین میشود. مانند دیگر میوه ها و سبزیجات ؛ غنی از فیبر نیز میباشد. به طور کلی هر 100 گرم آن دارای 116 کیلوکالری انرژی، 2/31 گرم کربوهیدرات، 2 گرم فیبر و 4/0 گرم پروتئین است. همچنین تامین کننده 26% از ویتامین K ، 15% کلسیم، 6% ویتامین C ، 3% پتاسیم و 1% از فولات مورد نیاز روزانه است. با وجود میزان خوب کلسیم در ریواس به دلیل باند بودن کلسیم با اگزالات، بدن نمیتواند از کلسیم آن به خوبی استفاده کند و طبق همه گفته بهترین منبع کلسیم، شیر کم چرب می باشد و بسیار بهتر از منابع گیاهی است.

خواص سلامتی ریواس:

مطالعات روی فوائد ریواس محدود است. با این حال مطالعات کمی روی ساقه آن انجام شده است.

کاهش سطح کلسترول: ساقه ریواس منبع خوبی از فیبر است. مطالعه انجام شده کاهش کلسترول تام و LDL کلسترول را در افراد مورد مطالعه ، نشان داده است.

آنتی اکسیدان ها: ریواس همچنین منبع خوبی از آنتی اکسیدان های گیاهی است. یک مطالعه بیان کرد که میزان پلی فنول های آن از کلم پیچ نیز بیشتر است. آنتی اکسیدان های موجو.د در ریواس مانند آنتوسیانین که مسئول رنگ قرمز آن نیز میباشد، سبب خواص سلامتی زیادی مانند دیگر میوه های رنگی، میشود.

علت مزه ترش:

ریواس ترش ترین سبزی ای است که شما میتوانید یافت کنید. اسیدیته آن به دلیل وجود زیاد مالیک اسید و اگزالیک اسید است. به طور عجیبی رشد ریواس در مناطق تاریک تر ، سبب ترشی کمتر آن میشود.

عوارض جانبی :

عوارض جانبی بیان شده ناشی از مصرف زیاد ریواس شامل موارد زیر است:

دریافت زیاد کلسیم اگزالات که منجر به هیپراگزالوریا میشود.

کمبود ویتامین B6 و دریافت بالای ویتامین C

ترجمه و نوشته : ناصر دهقانی

منبع :

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/15826055

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19021605

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21603151

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17020415

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/23110375

http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/14620316.1999.11511064